أنا

أنا المجروح ولما ببوح بقول ممويل تزدنى جروح 
أنا التايه فى غربة وخوف ومش عارف أشوف بوضوح 
أنا المحبوس فى سجن الخوف 
أنا اللى بيجرى فى الضلمة وبيغمى عنيه فى النور 
أنا الساكت وفى سكوتى نايم غضبى 
أنا الغنوة اللى بتتغنى بصوت مكتوم 
أنا الحلم اللى تاه فى الزحمة 
ولسه بحبك فى عز الأزمة 
وخايف يوم تسيبينى ملاقى حبيبة ترضينى 
أنا الموجوع كمان مكسور 
أنا المركب اللى مرميا على الشط أكلها السوس